KAYSERİ (AA) – RAMAZAN KAYA – Kayseri'de, lisede başladığı ve uzun yıllar kullandığı uyuşturucudan, Alkol ve Madde Bağımlılığı Tedavi ve Eğitim Merkezine (AMATEM) giderek kurtulan A.G, mutlu bir yuva kurup hayatını sürdürmek istiyor.

Lise yıllarında arkadaş çevresinin etkisiyle önce sigaraya başlayan, daha sonra uyuşturucu maddeyle tanışan A.G, ailesinin bütün ısrarlarına rağmen yıllar boyunca bu alışkanlıktan kurtulamadı. Bir gün polisler tarafından gözaltına alınarak karakola götürülen ve cezaevine gireceğini düşünen A.G, o gün uyuşturucuyu bırakmaya karar verdi.

Bu süreçte AMATEM'de tedavi gören, Adalet Bakanlığı Kayseri Denetimli Serbestlik Müdürlüğünün yönlendirmesiyle kurs, seminer ve diğer etkinliklere devam eden A.G, yaklaşık 2,5 yıl önce bağımlılığından kurtuldu.

Kötü günleri geride bırakan ve bir fabrikada çalışan 27 yaşındaki A.G, evlenip mutlu bir ailede yaşamanın hayalini kuruyor.

Bu süreçte yaşadıklarını AA muhabirine anlatan A.G, madde kullanmaya başladıktan sonra bazı geceler eve gitmediğini, uyuşturucu bulabilmek için sabaha kadar gezdiğini söyledi.

O dönemde çalıştığı için parası olduğunu dile getiren A.G, "Arkadaşlarım kimin cebinde para varsa onun yanındalar. Uyuşturucu arkadaşlığı, işin açıkçası bu." dedi.

A.G, evden çıkmaması için ailesinin çoğu zaman kapıyı üzerine kilitlediğini ifade ederek, sözlerini şöyle sürdürdü:

"Onlar da bir yere kadar. Sen kaçıp gittikten sonra onların da elinden bir şey gelmiyor. Cezaevine giren arkadaşlarımızın ailesi seviniyordu. Ne için? Çünkü, 'oğlumu ayda bir de olsa cezaevinde görebiliyorum' diyor. Adam eve hiç gitmiyor ki. Eve selam dahi vermiyor. Bu zorlukları yaşadık. Cezaevine giren arkadaşlarımız da oldu. Çok şükür, biz o durumlara geldik ama direkten döndük. Bugünlerimize çok şükür. Kimsenin bu illete bulaşmasını istemem."

Polisler koluna kelepçeyi takıp karakola götürdükten sonra aklının başına geldiğini vurgulayan A.G, "Karakola ilk düştüğümde kafamı elimin arasına aldım, 'Ben ne yaptım, ne için buradayım?' diye düşündüm. Sabaha kadar da karakoldaydım. 'Artık bu işin ucu cezaevi, belli' dedim. 'Artık bu illeti içmeyeceğim, arkadaşlarımı da sileceğim gerekirse, bundan sonra tek dostum ailem' dedim." şeklinde konuştu.

– "Gözümün önünde ölen arkadaşlarım oldu"

A.G, annesini çok üzdüğünü, bazen geceleri eve gelmediği için annesinin hep gözü yaşlı yolunu beklediğini dile getirdi.

Birçok ibretlik olaya tanık olduğuna işaret eden A.G, "Gözümün önünde ölen arkadaşlarım da oldu. Adam içiyor bayılıyor. Öyle krizlere giren arkadaşlarımız çok oldu. Televizyonlarda da görüyoruz zombi gibi geziyorlar." diye konuştu.

Uyuşturucu madde bulabilmek için bazı arkadaşlarının hırsızlık yaptığını anlatan A.G, maddeyi içip 10 gündür uyumayan, bir haftadır yemek yemeyen insanlar gördüğünü söyledi.

A.G, uyuşturucunun hiçbir faydasını görmediğini, hep hayatından çaldığını belirterek, şunları kaydetti:

"Bunun hiçbir artısı yok. Sağlığına zarar, cebindeki parana zarar. Ailenle, dostlarınla kötü oluyorsun ki bunun 10-15 sene cezası var. Şu anda ailem mutlu, ben mutluyum. Çevrem gülümseyerek bakıyor, artık benden korkmuyorlar. Önceden, 'bize bir şey yapar' diye korkuyorlardı. Sarhoş gibiydim, ayakta zor duruyordum. İnsanlara daha yakınlaştım. Çevre olarak daha sosyalim. İşime dört elle sarılıyorum. Hayalim de mutlu bir yuva kurmak."